Letse Hagenees op de goede weg

Met de zege van de Letse Nederlander Martin Pluto verscheen er opnieuw een nieuwe naam op de wielerradar. De 24-jarige renner van ABLOC CT wist met zijn overwinning in de Midden-Brabant Poort Omloop zijn goede periode te bekronen.

Het wielerverhaal van de 24-jarige Mārtiņš Pluto (,,Zeg maar Martin, dat is makkelijker’’) begint in Letland. Daar maakt hij kennis met de tweewieler en als zijn moeder niet veel later voor haar werk naar Nederland verhuist, gaat de twaalfjarige Martin mee. ,,In tegenstelling tot veel jongentjes in Letland, ben ik niet begonnen op de BMX. Ik ben eigenlijk gelijk op de racefiets gestapt. Ik had daar ook wel een mountainbike, maar daar heb ik nooit wedstrijden op gereden.’’

In Nederland wordt hij lid van de Rijswijkse Wielren Vereniging De Spartaan en rijdt hij zijn koersjes met wisselend succes. ,,Ik woon nu al mijn halve leven in Nederland. Eigenlijk ben ik alleen nog op papier Lets. Eigenlijk voel ik me meer een Hagenaar. Ook al ben ik er niet geboren, ik ben wel opgegroeid in Den Haag. Het is voor mij de mooiste plek van Nederland. Eigenlijk zou je me wel een Hagenees kunnen noemen’’, lacht hij om het verschil tussen import inwoners en de inheemse bewoners van de hofstad.

De koers lag zondag al vroeg in de plooi. ,,Het was eigenlijk een gekke koers. Na 19 kilometer demarreerde ik en kreeg een paar jongens mee. Toen we weer achterhaald waren, bleek dat er een valpartij was geweest en dat we toen met een groep van 34 renners voorop reden. We zaten met de ploeg met vier renners mee, waardoor we gelijk het initiatief hebben genomen om het tempo in de groep te houden. Gelukkig kregen we de andere renners mee en wisten we gezamenlijk de voorsprong uit te breiden. Bij het bereiken van de plaatselijke rondes, werd er aangevallen en daar hebben we zelf ook flink in meegedaan. We hadden bij de ploegbespreking afgesproken dat als er een sprint zou komen, dat dan mijn kaart getrokken zou worden. Ze hebben de sprint perfect voorbereid en gelukkig kon ik het werk afmaken.’’ Daarmee pakte Pluto de eerste UCI-overwinning voor de ploeg sinds 2019. ,,We presteren al een hele tijd goed als ploeg, maar een grote zege bleef uit. Ik hoop dat deze overwinning als bevrijding kan werken en dat we nu meer zeges gaan behalen.’’

Deze overwinning is een bevestiging voor Pluto dat hij goed bezig is. ,,Het heeft me in mijn wielerloopbaan nog niet heel veel meegezeten. Ik ben natuurlijk al 24 jaar en tweedejaars Elite. Dat is al best oud in het wielrennen. Tel daarbij op dat we de laatste twee jaren door de Covid-situatie veel minder hebben gekoerst als normaal, dan snap je wel dat ik nog groeimarge denk te hebben. Ik heb vorig jaar alles op alles gezet om proberen een profcontract te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. In het begin van het jaar raakte ik een paar weken kwijt door een Covid-besmetting en na een knullige valpartij brak ik een botje in mijn arm. Zondag reed ik mijn tweede koers sinds ik weer terug ben. Tijdens de periode dat ik met mijn breukje niet mocht fietsen, heb ik besloten dat ik ‘gewoon lekker koersen’ het belangrijkste vond. Als je plezier maakt en geniet, dan is het ook beter om te kunnen presteren. En nu, een maand na die switch, heb ik mijn eerste UCI-zege binnen. Ik ga met dezelfde instelling verder en ik probeer er -samen met mijn ploeggenoten- zoveel mogelijk uit te halen.’’

Met deze grote zege wist Pluto het jarenlange vertrouwen van de ploeg in hem te belonen. ,,Als tweedejaars Junior heb ik bij een auto-ongeluk mijn achterste kruisband gescheurd. Dat koste me ook het grootste deel van het eerste Beloften-jaar. Terwijl het niet duidelijk was of ik ooit weer op een beetje niveau zou kunnen fietsen, had Paul (Tabak, teammanager van ABLOC CT, red.) tóch het vertrouwen om me een contract aan te bieden. Voor die kans ben ik hem nog steeds dankbaar. Ik ben blij dat ik zijn vertrouwen heb kunnen terug betalen met deze overwinning’’

Terwijl zijn ploeggenoten zich dit weekend op en rond de VAM-berg in het zweet werken voor een rood-wit-blauwe trui, is Pluto in Letland voor zijn nationale titelstrijd. ,,We rijden hier in een combinatie met de andere Baltische staten (Estland en Litouwen, red.). Daardoor wordt ons kampioenschap altijd extra lastig. Want als je met een groepje weg bent, kan het zijn dat er een gevaarlijke renner voor de titel van een ander land mee zit en dat er achter gereden gaat worden. De vorm is goed en ik heb er zin in. Letland is maar een klein landje en er zijn niet veel renners, maar er rijden verschillende WorldTour-renners het Lets kampioenschap, dus ik heb sterke tegenstanders. Maar als je aan de start staat, dan heb je altijd een kans om de zege. Ik ga er alles uithalen en wie weet. Het zou wel erg gaaf zijn om een jaar lang in die trui te mogen rijden.’’ De titelstrijd tegen de klok laat hij aan zich voorbij gaan. ,,Ik ken mijn sterktes en zwaktes. En Dylan of Fabio rijden ook niet op het tijdritkampioenschap’’, lacht hij.